Επειδή οι ημέρες που ζούμε είναι μια δοκιμασία για όλους μας και διαβάζοντας στον ηλεκτρονικό τύπο αν θα γίνουμε καλύτεροι μετά από την περίοδο αυτή καταθέτω μερικές σκέψεις:
Πρέπει να βγούμε καλύτεροι αναβαπτιζόμενοι στην πίστη μας, ξεχνάμε εμείς οι Χιώτες ότι ο γέροντας Άνθιμος Βαγιάνος εκοιμήθη σε ηλικία 95 ετών χωρίς να "κολλήσει" μεταδοτικό νόσημα από το λωβοκομείο όπως και ο όσιος Νικηφόρος .
Πρέπει να κάνουμε τον καθημερινό αγώνα μας ο καθένας από το πόστο του "εφ ω ετάχθη " βοηθώντας τα νέα παιδιά να καταλάβουν ότι ο ιερέας καταλύει τη Θεία Κοινωνία και δεν την "πετά στο χωνευτήριο", εξηγώντας καλόπιστα βασικές αξίες της πίστεως μας στις οποίες και ο γράφων δοκιμάζεται κλονιζόμενος ενίοτε.
Όμως έχοντας πια αυτήν την κάποια εμπειρία ζωής, μπορούμε εμείς οι υιοί της αποστασίας να ομολογήσουμε τη βιωματική στάση ζωής την κοινωνία με τον Ζώντα Θεό, όχι μόνο σε προσωπικές στιγμές της ιστορίας μας αλλά και γενικότερα του έθνους , της κοινωνίας μας.
Ξεχνάμε και ολιγοπιστούμε δεν είμεθα άπιστοι αλλά πνευματικά ασταθείς καλοζωισμένοι , βολεμένοι στη γυάλα της καθημερινότητας του μικρόκοσμου μας.
Είναι κάπως δύσκολο , αλλά ΠΡΕΠΕΙ , θα περάσει η δοκιμασία αλλά πρέπει να έχει και ένα παιδευτικό αντίβαρο , να γράψεις γιατί τώρα που κάνουμε τα πάντα να βγάλουμε το Χριστό από τη ζωή μας.
Να γράψεις ότι όταν μιλάμε για εκκλησιασμό (στο σχολείο) τα παιδιά δεν θέλουν γιατί πολύ απλά δεν έχουν μάθει , να γράψεις για μας τους μεγάλους που βομβαρδιζόμαστε από ένα σωρό ιδεοληψίες.
Υπομονή και Προσευχή , ο Δομήτωρ Κύριος μεθ'ημών.
Κώστας Σ. Βούκουνας, πολ.μηχ. εκπειδευτικός.
Υ.Γ. για τους φίλους που γράφουν στο fb τον επίσκοπο μας χριστιανοταλιμπάν , ας διαβάσουν τα ΜΜΕ (18/03/2020) , για τις τοποθετήσεις του και την εν γένει στάση του.
Πρέπει να βγούμε καλύτεροι αναβαπτιζόμενοι στην πίστη μας, ξεχνάμε εμείς οι Χιώτες ότι ο γέροντας Άνθιμος Βαγιάνος εκοιμήθη σε ηλικία 95 ετών χωρίς να "κολλήσει" μεταδοτικό νόσημα από το λωβοκομείο όπως και ο όσιος Νικηφόρος .
Πρέπει να κάνουμε τον καθημερινό αγώνα μας ο καθένας από το πόστο του "εφ ω ετάχθη " βοηθώντας τα νέα παιδιά να καταλάβουν ότι ο ιερέας καταλύει τη Θεία Κοινωνία και δεν την "πετά στο χωνευτήριο", εξηγώντας καλόπιστα βασικές αξίες της πίστεως μας στις οποίες και ο γράφων δοκιμάζεται κλονιζόμενος ενίοτε.
Όμως έχοντας πια αυτήν την κάποια εμπειρία ζωής, μπορούμε εμείς οι υιοί της αποστασίας να ομολογήσουμε τη βιωματική στάση ζωής την κοινωνία με τον Ζώντα Θεό, όχι μόνο σε προσωπικές στιγμές της ιστορίας μας αλλά και γενικότερα του έθνους , της κοινωνίας μας.
Ξεχνάμε και ολιγοπιστούμε δεν είμεθα άπιστοι αλλά πνευματικά ασταθείς καλοζωισμένοι , βολεμένοι στη γυάλα της καθημερινότητας του μικρόκοσμου μας.
Είναι κάπως δύσκολο , αλλά ΠΡΕΠΕΙ , θα περάσει η δοκιμασία αλλά πρέπει να έχει και ένα παιδευτικό αντίβαρο , να γράψεις γιατί τώρα που κάνουμε τα πάντα να βγάλουμε το Χριστό από τη ζωή μας.
Να γράψεις ότι όταν μιλάμε για εκκλησιασμό (στο σχολείο) τα παιδιά δεν θέλουν γιατί πολύ απλά δεν έχουν μάθει , να γράψεις για μας τους μεγάλους που βομβαρδιζόμαστε από ένα σωρό ιδεοληψίες.
Υπομονή και Προσευχή , ο Δομήτωρ Κύριος μεθ'ημών.
Κώστας Σ. Βούκουνας, πολ.μηχ. εκπειδευτικός.
Υ.Γ. για τους φίλους που γράφουν στο fb τον επίσκοπο μας χριστιανοταλιμπάν , ας διαβάσουν τα ΜΜΕ (18/03/2020) , για τις τοποθετήσεις του και την εν γένει στάση του.
